De Stadskoerier

Zaterdag, 30 november 2024

Al het nieuws uit Genemuiden, Hasselt en Zwartsluis

Gerrit Eenkhoorn had nooit trammelant als leider bij Sportclub

Gerrit Eenkhoorn had nooit trammelant als leider bij Sportclub
Foto: Helmich Lubberts
Redactie: Gerard Meijeringh
(door Gerard Meijeringh)

GENEMUIDEN - Dit seizoen mist er bij Sportclub Genemuiden een zeer vertrouwd gezicht op de bank. Gerrit Eenkhoorn maakte in het seizoen 1981/1982 zijn entree als leider bij het eerste elftal en hield het maar liefst 34 jaar vol. Na het afgelopen seizoen besloot hij te stoppen.

Iedereen kent Gerrit Eenkhoorn als De Duis. “Mijn familie stond bekend als ‘De Does’. Dat is later verbasterd tot de Duis”, lacht de Genemuidenaar. Hij kwam pas op 15-jarige leeftijd bij Sportclub Genemuiden terecht. “Voetballen, daar was volgens mijn moeder niks mis mee, maar competitievoetbal was wat anders. Daar mocht ik niets mee te maken hebben.” Via Richard Ruig kwam hij uiteindelijk bij Sportclub Genemuiden terecht. Hij ging aan de slag als jeugdleider.

Manusje van alles

In het seizoen 1981/1982 werd hij door de toenmalige bestuursleden Adrie Potters en Bertus Tuinman benaderd of hij de overleden Cor van Dijk wilde vervangen. “Hij was een manusje van alles. Ik moest zijn rol overnemen. Sommige spelers, zoals Harm van Dijk en Gert Eenkhoorn, waren goede kennissen van me. Zij kwamen in het eerste, ik ben meegegaan. Maar op een gegeven moment gingen zij eruit en hobbelde ik gewoon voort.”

Plezier

Eenkhoorn kreeg verschillende taken. Samen met enkele anderen was hij verantwoordelijk voor bijvoorbeeld kleding en materialen. Daarnaast fungeerde Eenkhoorn diverse jaren als grensrechter. Toen Sportclub Genemuiden op een hoger niveau ging acteren, hoefde dat niet meer. In de loop der jaren is er veel veranderd. “Het is steeds drukker geworden. “Nu staan er wel dertig personen op de elftalfoto. Toen ik begon waren dat er twintig. Er kwam steeds meer op mijn bordje, maar dat heb ik nooit erg gevonden. Ik heb het altijd met plezier gedaan. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde.”

Koen Roeten

Eenkhoorn maakte in al die jaren veel mee en kreeg te maken met verschillende trainers met elk een eigen karakter. “Trainer Jan Verhaert had door blessures te weinig spelers. Vervolgens kwam het voorstel om Koen Roeten te vragen, maar die had al anderhalf jaar niet gevoetbald. Jan belde hem op. ‘Ik haal je op, je scoort twee keer en daarna wil ik je nooit meer zien.’ En wat gebeurde er. Vlak voor rust scoorde hij 1-0 en na de rust maakte hij 2-0. Vervolgens heeft Jan hem eruit gehaald en we hebben hem nooit weer gezien. Dit verhaal is me altijd bijgebleven.” Als leider bemoeide Eenkhoorn zich bijna nooit met het technische beleid. “Ik zei wel eens wat, maar op de bank moet je je niet met de trainer bemoeien. Eén keer ben ik over de scheef gegaan. Tegen Jodan Boys. Er werd overwogen om een speler in te brengen, maar dat leek me niet wat. ‘Volgens mij is wisselen niet verplicht’, heb ik toen gezegd. Toen kreeg ik van Richard Karrenbelt en André de Boer de wind van voren.”

Geen trammelant

Maar bijna altijd was er sprake van een uitstekende verstandhouding met spelers en trainers. Veel spelers kwamen bij hem eten en dat is nog steeds het geval. Tegenwoordig prikt ook Dirk Muis soms een vorkje mee. Met de meeste trainers kon Eenkhoorn goed opschieten. Het beste met Chris Jansen, Gerry Hamstra, Richard Karrenbelt en René Bakhuis. “Met geen enkele trainer heb ik trammelant gehad, maar met de een heb je meer dan met de ander.” En dan komt de aap uit de mouw waarom De Duis eigenlijk is gestopt. “Ik had nog graag twee jaar door willen gaan, maar ik zag het niet zitten om samen te gaan werken met trainer Jan van Raalte. Dat heeft mijn afscheid wat versneld”, aldus Eenkhoorn, die er snel aan toevoegt dat hij Van Raalte het allerbeste wenst bij Genemuiden.

Sportclub-man

Verlangt Eenkhoorn al terug naar zijn rol als leider nu de competitie is begonnen? “Of ik het al mis. Een beetje. Maar als Genemuiden op een dinsdag in Leeuwarden moet voetballen niet. Ik ben blij dat ik daar vandaan ben. Dat jagen en vliegen. Je komt dan om 00.30 uur thuis, maar ik moet er de volgende dag wel weer om 5.00 uur uit. Maar op zaterdag begint het te kriebelen. Maar ik ga alle wedstrijden mee en bezoek trainingen. Ik blijf een Sportclub-man. Maar de druk is er nu wel vanaf.”

Afscheid

Op 9 september krijgt Eenkhoorn een afscheidsavond aangeboden. “Dat wilde ik eigenlijk liever niet. Ik wil eigenlijk niet in de belangstelling staan, maar het streelt me wel. Het liefst was ik met stille trom vertrokken, maar is toch ook wel leuk dat ze eraan denken. Ik hoop dat het leuk wordt en hoef persoonlijk geen cadeaus. Laat ze maar iets geven op medisch gebied geven waar iedereen iets aan heeft.” De afscheidsavond van De Duis in de kantine vindt plaats van 20.00 tot 22.30 uur. Iedereen die Eenkhoorn wil bedanken voor bewezen diensten is welkom.