IJSSELMUIDEN - Hermien Koers heeft zaterdag een wereldrecord neergezet. De IJsselmuidense stepte in 24 uur een afstand van 432 kilometer en 820 meter op de skeelerbaan in Heerde.
Een dag na de recordpoging is de ergste pijn naar de achtergrond verdwenen. Tevreden kijkt ze terug op de wereldrecordpoging, maar wat was het zwaar. De eerste tien tot twaalf uur ging het goed. Daarna kreeg ik steeds meer spierklachten. Ik kreeg last van mijn kuit. Dan ga je je aanpassen en begonnen m'n bovenbenen te protesteren. Op een gegeven moment kreeg ik overal last van en werd het mentaal steeds zwaarder. Verschillende mensen hebben mij er toen doorheen gesleept.
In de nachtelijjke uren werd het steeds moeilijker. Ze moest vechten tegen de biologische klok, die op de nachtstand stond. Eten ging moeizaam, maar uiteindelijk sleepte Koers zich er doorheen. Afstappen was nooit een optie. Je moet wel de knop omzetten. Soms had ik moeilijke momenten. Waarom doe ik dit'?, heb ik me soms afgevraagd. Koers werd constant goed in de gaten gehouden. Na twaalf uur kon ik niet meer helder denken. Dan heb je mensen nodig die je goed aanvoelen.Dat ging goed. Ik heb geen energiedip gehad. Wel werden de sanitaire- en verzorgingspauzes naarmate de uren verstreken steeds frequenter. De omstandigheden waren goed, al kreeg ze in de laatste uren wel last van de warmte. Zaterdag om 19.00 uur was het wereldrecord een feit. Nog nooit waagde een vrouw een recordpoging om 24 uur te steppen en een afstand neer te zetten. Koers deed het. Toen het voorbij was, overheerste blijdschap en opluchting. Onderweg zit je op je top wat betreft je fysieke vermogen en dat maakt het mentaal erg zwaar. Dat brengt pieken en dalen in je emoties met zich mee. Dit is zoiets extreems.
Het was voor Koers lijden en afzien. Daarom is het wat haar betreft eens maar nooit weer. Ik was op zoek naar een fysieke uitdaging en wilde iets doen wat ik nog nooit had gedaan. En het is een mooi stukje steppromotie. Het hele jaar heb ik hier naar toe gewerkt. De laatste maanden heb ik tochten gemaakt tussen de honderd en tweehonderd kilometer. Ik heb heel wat van de omgeving gezien. Organisatorisch was het ook een hele klus. Ik heb een reccord neergezet. Het is nu aan andere dames om dat te verbreken. Dat is ook de bedoeling. Ik denk niet dat het voor mij realistisch is om te denken dat er meer inzit. Maar ik blijf altijd de eerste die het wereldrecord heeft neergezet.
