APELDOORN – Sportclub Genemuiden heeft zaterdag de ongeslagen status verloren. En hoe. Genemuiden werd door CSV Apeldoorn van elke glans ontdaan. De thuisclub etaleerde meer loopvermogen, snelheid, en kracht, en uiteindelijk veel meer wil om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Bij CSV geen gebrei en weinig bedachtzaamheid. Gewoon, recht toe rechtaan voetbal vol passie. Met veel en vaak lopende mensen die Genemuiden, 90 minuten lang, geen enkele rust gunden. De thuisclub speelde Genemuiden kapot, plukte daar in het laatst half uur de vruchten van en won met 5-2.
Aanvankelijk leek het er totaal niet op dat Genemuiden tegen zo’n zware zeperd aan zou lopen. De ploeg begon goed. Binnen twee minuten lag de bal al op de stip. Tjeerd Korf was, na een uitkapactie, binnen de beruchte lijnen aangetikt, waardoor Rotman de kans vanaf elf meter kreeg. Blijkbaar was het, voor de anders zo koelbloedige elfmeterkiller nog te vroeg voor de benodigde scherpte, want hij schoot de bal hard naast. Genemuiden leed er niet onder en bleef de bovenliggende partij. Verder dan plaagstootjes kwam men, in dit overwicht, vooralsnog niet. Toch was daar, binnen het kwartier, de voorsprong. Martijn Jansen werd, net iets buiten de zestien, aangespeeld. Zijn aanname leek ondermaats, maar Jansen hield toch controle over de bal en liet met een droog schot doelman Wiersma kansloos.
Bewust of onbewust, het gebeurde weer. Genemuiden liet zich inzakken en gaf meer ruimte en tijd aan CSV Apeldoorn. Daar waar de vorige tegenstanders die ruimte maar beperkt benutten, daar dook CSV er vol in. Toen werd meteen duidelijk dat Genemuiden, met de gekozen veldbezetting, daar (nooit) geen antwoord op kon vinden. Met name CSV-verdediger Holtman kreeg (en nam) op de rechterflank volop de ruimte om op te komen en gevaarlijk diep ballen af te leveren. Niemand bij Genemuiden stopte de door het centrum komende mensen af, waardoor er soms hectische taferelen leken te ontstaan voor het doel van Flier. Krijns gaf een waarschuwing af, toen hij een diepe bal, van Holtman, nipt over tikte. Een paar minuten later mocht Holtman weer vrij opkomen. Nu schoot hij zelf. Doelman Albert Flier kreeg er nog net de vingertoppen tegen. Even later was Steven van Es dicht bij de gelijkmaker, maar hij kwam net om doeltreffend te worden.
Nog slecht sporadisch kwam Genemuiden echt goed door. Er was wel veel balbezit, maar je haalt geen rendement uit bijvoorbeeld Patrick Lip en Martijn Jansen als hun balbezit ruim op de eigen helft is. Het ging er steeds meer op lijken dat de niet lopers bij Genemuiden de meeste meters maakten. Daarmee ging er veel kracht en voetbalvermogen verloren. Toch kreeg Genemuiden nog enkele mogelijkheden om de daadkracht van CSV vroegtijdig te breken. Het lukte echter niet om de zeer kansrijke aanvallen om te zetten in doelpunten. Of de kracht, de richting of de juiste keuze ontbrak, maar ook doelman Wiersma lag in de weg met enkele goede reddingen.
Twee minuten voor rust ging het fout bij Genemuiden. De manier waarop de treffer ontstond had zich al enkele malen aangekondigd. Diepe bal van achteruit. Steven van Es dook in de ruimte en tikte binnen. De gelijkmaker was in die fase al dik verdiend. Enkele minuten later, op slag van rust, kroop Genemuiden door het oog van de naald toen Richard van Schooten uit een vrije trap de paal raakte. .
Na de thee werd het alleen maar erger voor Genemuiden. Het tweede bedrijf was vijf minuten oud toen Van Schooten zich andermaal achter een vrij trap zette. Vanaf ruim 20 meter was het dit keer raak. Drie minuten later volgde Rotman het voorbeeld van Van Schooten. Hard en met gevoel sloeg d vrije trap naast doelman Wiersma in het doel.
De gelijkmaker sterkte Genemuiden niet. CSV had bloed geroken en liet de tegenstander niet meer los. Van alle kanten stormde CSV door de Genemuider linies. Er was geen houden meer aan. Genemuiden kreeg totaal geen vat meer op de krachtige en snelle loopacties van de CSV-ers. De aanvallen zonder opsmuk werden de gasten te machtig.
Met nog een haf uur te gaan bracht Maarten Boeve, met een intikker, CSV weer aan de leiding. Sleurwerk en een goede eindpass van Van Schooten gingen hieraan vooraf. De resterende twintig minuten waren een kwelling voor Genemuiden. Sportclub werd overspoeld en was niet in staat om dijken op te werpen, het concept viel door de mand. Met doelpunten van Krijns en weer Van Es werd er een kroon op het spel van de thuisclub gezet. Na de 5-2 haalde CSV het gas er iets af en kon Genemuiden, voor wat het nog waard was, wat op adem komen.
Schrijnend, in Apeldoorn, was het verschil in loopvermogen en de wil (of macht) om dit in te zetten. Het kan gezichtsbedrog geweest zijn, maar het leek alsof de CSV-ers het dubbele aantal meters gemaakt hebben ten opzichte van Genemuiden en dat ze de helft zo moe waren. Feit is wel dat ze de pijnpunten bij Genemuiden haarfijn hebben bloot gelegd.
