HASSELT – Stan Roosken is terug bij Olympia ’28. De voetballer vertrok in de zomer vorig jaar naar Amerika waar hij studie en voetbal ging combineren. Als voetballer bij de Urbana University leefde hij als profvoetballer en kon hij zelf ervaren wat het leven als prof inhoudt. “Een geweldige ervaring”, aldus Roosken.
Roosken vertrok in augustus 2018 naar de VS om zijn ‘American Dream’ waar te maken. “Ik was bijna klaar met mijn studie en dan ga je je afvragen wat je wilt gaan doen. Ik heb altijd gevoetbald. Een master halen of reizen. Wat ik heb gedaan was een combi”, vertelt Roosken.
KingsTalent
Hij meldde zich aan bij de organisatie KingsTalent, die voetbaltalenten uit Europa koppelt aan Amerikaanse universiteiten en zo sport en studie combineert. Vervolgens moest hij een compilatie met hoogtepunten opsturen. “Bij Olympia wordt niet gefilmd. Ik moest het zelf doen. Vervolgens is mijn moeder op de tribune gaan zitten met een camera.”
Al gauw kwam Roosken in contact met coaches van verschillende universiteiten. Soms was het snel klaar, andere contacten waren serieuzer. Hij vond uiteindelijk onderdak bij de Urbana University. “Ik had contact met trainer Nick Roberts. Het klikte gelijk. Een Engelsman, die al jaren woont in de VS.” In juni meldde Roosken zich aan voor de studie Master of Business & Administration. Er brak een hectische tijd aan. Roosken moest afstuderen, anders ging het hele avontuur niet door. Hij regelde een visum en anderhalf week later vloog naar hij naar de VS.
Topsport en presteren
Hij kwam terecht op een universiteit waar zo’n drieduizend studenten zijn ondergebracht. In het kleine dorp Urbana, dicht bij de grote stad Columbus. Vervolgens begon het leven als collegevoetballer. “Alles draait om sport. Ik was vrij van school als ik moest voetballen. Bij thuiswedstrijden zaten de hele universiteit en mensen uit het stadje op de tribune. Het voetbal leeft hier enorm. Bij uitwedstrijden zat je zo zes uur in de bus. Het was eten, rijden, overnachten, spelen. Je speelde twee wedstrijden in de week. Alles was perfect geregeld. Er waren ijsbaden om snel te herstellen. Ik leefde echt als topsporter. Geweldig om mee te maken.”
Toch draait in Amerika zeker niet alles om de sport. “Ze verwachten ook dat het goed gaat met je studie. Is dat niet op orde, dan speel je niet. Het draait allemaal om presteren. Hoge cijfers halen, vriendelijk zijn en je best doen. Het was geweldig. Hectisch, een unieke ervaring.” Ook qua voetbal was het voor Roosken een bijzondere ervaring. “Het voelt alsof je speelt in een team onder de 23 jaar, omdat je alleen met studenten voetbalt. Het tempo lag verschrikkelijk hoog. In het collegevoetbal mag je altijd doorwisselen. Ik ben heel goede voetballers tegengekomen. Maar ook teams met mindere spelers. Dat voelt het net alsof je in de vijfde klasse bij de senioren speelt. Er werd alleen maar gebeukt.”
In het team van Roosken zaten maar liefst elf nationaliteiten. Doel was plaatsing voor het nationale kampioenschap. Dat lukte uiteindelijk net niet. Urbana University eindigde als derde in de eigen competitie. In de herkansing verloor de ploeg van de nummer twee uit de League. Begin december was het over en uit. “Anders waren we nog een maand doorgegaan.” In het tweede half jaar speelde Roosken nog wel wat oefenwedstrijden en werd er getraind, maar kon hij zich meer gaan toeleggen op zijn studie. Vervolgens begonnen de onderhandelingen over een verlenging van zijn verblijf in de VS. Uiteindelijk bleek Roosken niet meer speelgerechtigd te zijn. Omdat hij vijf jaar had gestudeerd, mocht hij niet meer in het voetbalteam spelen. “Dat hoorde ik eind februari en dat was balen. Ik was graag nog een jaar gebleven. Wat moest ik doen? Ik mocht niet werken omdat ik een studentenvisum had, maar zonder beurs kon ik de studie niet betalen.”
Enorm gegroeid
Uiteindelijk besloot Roosken om terug te gaan naar Nederland om te gaan werken en online zijn studie af te maken als parttime-student. Hij maakte nog een rondreis door de VS en Canada en vloog op 7 juli terug naar Nederland. Roosken blikt terug op een leerzame periode. “Ik ben veel volwassener geworden. Je moet daar een nieuw leven opbouwen. En je bent elke dag met voetbal bezig. Daar ben ik beter van geworden. Persoonlijk en op voetbalgebied ben ik enorm gegroeid.”
