Rubriek ‘Meinsn van veurbi-j’ in Stadskoerier stopt
GENEMUIDEN - Met de plaatsing van de 150e editie van ‘Meinsn van veurbi-j’ (hieronder) komt een einde aan de populaire rubriek in de Stadskoerier. Maar er komt een nieuw initiatief.Volgens de Taelkrink, die de wekelijkse Meinsn-rubriek over bekende overleden Gællemunigers aanleverde, was de koek op. “We hadden het idee dat we moesten stoppen”, vertelt Co Mateboer. “Hoewel we ongetwijfeld mensen zijn vergeten. We vonden het moeilijk om er nog meer te vinden. Het is maar net waar je de grens legt. Bij de één is die bekend, bij de ander weer niet.”‘Limericks over de herindeling’, ‘Sterke Verhalen’, ‘Gællemuniger Uutdrukkign’, ‘Kienders van Jannoa’ en ‘Gælledichies’ gingen de ‘Meinsn van veurbi-j’-rubriek voor. “Het was fantastisch”, vertelt Mateboer. “Het was de meest populaire. Veel mensen knipten de stukjes uit en plakten ze in een schrift. Ook kregen we regelmatig mensen aan de deur met een foto van een overleden familielid.”Het succes deed de Taelkrink besluiten tot een nieuwe rubriek. “We hebben allerlei ideeën gehad”, vertelt Mateboer. “Monumentale panden, standbeelden. Maar dan ben je zo weer klaar. En we willen toch wel een paar jaar vooruit kunnen.”Toen kwam het idee voor ‘Gællemuniger Gerak & Gerei’. ‘Gerak’ staat voor een rommeltje of zootje, met ‘gerei’ worden gebruiksvoorwerpen bedoeld. “Het gaat over voorwerpen met een typisch Genemuider naam”, legt Mateboer uit. “Het moet vast te leggen zijn op foto. In het Genemuider dialect wordt er een gedicht of prozastukje bij geschreven. Denk bijvoorbeeld aan ‘assetonne’, een vuilnisbak. Of ‘talder’, een schommel.”Met de rubrieken wil de Taelkrink de streektaal levend houden. “We hebben prachtige woorden in het Gællemunigers”, vindt Mateboer. “Met meer dan driehonderd unieke uitdrukkingen. Die taal moet niet vergeten worden, het is een prachtig ultuurgoed.”In de tweede helft van 2013 verschijnen alle Meinsn-stukjes in boekvorm.
