ZWARTSLUIS - Slechthorenden zijn volgens schrijfster Desiree Lageweg anno 2012 nog steeds een 'vergeten groep'. Mede om die reden heeft de 44-jarige inwoonster van Zwartsluis het boek 'Wij horen met onze ogen!' geschreven.
Zelf weet ze als geen ander wat het inhoudt om slecht te kunnen horen. Toen Lageweg een jaar of acht was, werd bij haar vocht achter het trommelvlies geconstateerd. Ze kreeg buisjes in haar oren om het vocht weg te kunnen laten lopen. Bij de laatste operatie ging het echter mis. Vanaf dat moment ging haar gehoor met grote stappen achteruit. "Ik heb 85 procent gehoorverlies", vertelt Lageweg. "Door te liplezen, versta ik mensen. Daar komt bij dat ik ook wel stemmen hoor. Met een gehoorapparaat in is dat nog net iets meer."
Een een-op-een-gesprek lukt meestal goed. "In een cafe wordt het lastiger. Dan moet ik echt liplezen en goed opletten. Het kan zijn dat ik in een groep een antwoord geef dat geen samenhang heeft met het onderwerp. Dan wordt er wel eens moeilijk gekeken."
Problemen
Lageweg schreef 'Wij horen met onze ogen!' om meer bekendheid te geven aan het onderwerp. Het boek is bedoeld voor zowel goed- als slechthorenden. Die laatste groep telt in Nederland overigens zo'n anderhalf miljoen mensen. "Het boek is bijvoorbeeld voor mensen die er zelf mee worstelen en meer over het onderwerp willen weten. Sommigen, zowel goed- als slechthorenden, weten gewoon niet goed hoe ze er mee om moeten gaan."
Vijftien slechthorenden, inclusief de schrijfster zelf, doen in het boek hun verhaal. "Ze vertellen tegen welke problemen ze aan lopen", legt Lageweg uit. "Dat is per persoon heel verschillend. De een hoort het gesnurk van de partner wel, de ander niet. Bij de een moet je duidelijk articuleren, bij de ander niet."
Telefoon
Een probleem waar Lageweg zelf mee te maken heeft, is bijvoorbeeld het niet kunnen telefoneren. "Vroeger met die draaitelefoons ging dat vrij goed", vertelt ze. "Die kon je echt hard zetten. Hoewel het nog steeds een hoop misverstanden kan opleveren, doordat ik het niet altijd goed versta. In een noodsituatie zou ik ook niet 112 kunnen bellen. Ik heb nu een speciale teksttelefoon van AnnieS, waarmee ik naast sms'en WhatsApp'en ook 112 kan bereiken in noodgevallen. Dat voelt een stuk veiliger dan helemaal geen telefoon."
Een ander voorbeeld deed zich toevalligerwijs die ochtend voor. Lageweg had zich verslapen, doordat ze de wekker niet had gehoord. "Dat is me nog nooit overkomen", lacht ze. "Ik heb hem op de hardste stand staan. Misschien moet ik maar eens op zoek naar een trilwekker."
Onbegrip
Slechthorenden stuiten geregeld op onbegrip bij anderen. "Dan zeggen ze bijvoorbeeld opeens niets meer, terwijl het begin van het gesprek heel leuk was", legt de schrijfster uit. "Of het gesprek wordt minder spontaan. Of ze gaan heel hard praten, terwijl dat helemaal niet hoeft."
Haar boek 'Wij horen met onze ogen!' geeft daarom tips. Lageweg: "Een tip voor goedhorenden is bijvoorbeeld dat ze niet zomaar naar een slechthorende moeten roepen als diegene in de verte staat. Loop er eerst naar toe en tik de persoon aan. Een tip voor slechthorenden is dat ze niet bang moeten zijn om duidelijk te maken dat ze slechthorend zijn. Je kan er per slot van rekening niets aan doen."
Het boek 'Wij horen met onze ogen!' is op internet te bestellen via Bol.com, de Bruna en haar eigen website www.desireelageweg.nl.
(door Bas Wilberink)
