GENEMUIDEN - Het was de afgelopen weken flink aanpassen voor de dertig bewoners en het personeel van Muiderheim. Vanwege de coronamaatregelen werd de Genemuider Adullam-locatie voor gehandicaptenzorg gesloten voor bezoekers. Ook de daginvulling kwam er opeens heel anders uit te zien. “Het gaat naar omstandigheden goed”, vertelt locatiemanager Nienke Koekoek. “Het is pittig, maar door de situatie is er ook een enorme verbondenheid. Dat is mooi om te zien.”
Het woninggebouw van Muiderheim is verdeeld in zeven groepen, die momenteel elk leven als een ‘samengesteld gezin’. “Dit doen we om onderling zo minimaal mogelijk contact te hebben”, legt Koekoek uit. Ook het personeel van de verschillende groepen werkt afzonderlijk van elkaar en heeft alleen telefonisch contact. Daarnaast is het aantal medewerkers per dag teruggebracht van drie naar twee, om zo ook het aantal wissels te verminderen. “Het personeel is de grootste risicofactor voor het oplopen van het virus door cliënten, omdat zij ook buiten Muiderheim komen”, vertelt Koekoek. “Bewustwording is dan belangrijk. Welke contacten heb je in je privéleven? Zij zijn zich daar heel bewust van.”
In de groepen zelf is het soms lastig om direct contact tussen personeel en bewoners te vermijden. “Zeker als het gaat om zorgintensieve cliënten”, legt Koekoek uit. “We helpen hen dan namelijk bij alle dagelijkse levensbehoeften (ADL, red.), zoals douchen, toiletbezoek en eten. Dan is het moeilijk om de 1,5 meter afstand te houden.”
Het team is de afgelopen weken druk bezig geweest om, ondanks alle coronamaatregelen, de daginvulling zo zinvol mogelijk vorm te geven. “De werkactiviteiten gaan gewoon door, maar vanuit de woning”, legt de locatieleider uit. “Dat is belangrijk om structuur in hun dag te houden. De bewoners doen arbeidsmatig werk voor bedrijven en helpen in huis bijvoorbeeld met koken of andere huishoudelijke werkzaamheden. Ze kunnen verder ook gewoon naar buiten. We hebben een groot terrein waar onder andere schommels en skelters staan. Maar er zijn nu even geen activiteiten op onze buitenlocatie.”
De bewoners kunnen momenteel geen bezoek ontvangen. Daar wordt wisselend mee omgegaan, merkt Koekoek. “De één begrijpt beter wat er aan de hand is dan de ander. De invulling van hun dag draagt bij aan het accepteren daarvan. Als de dag leeg zou zijn, is het gemis ook groter. Wel hebben ze veel contact met familie via Skype. De bewoners zijn heel digivaardig geworden, haha.”
Mooi om te noemen is verder nog de variant op Koningsdag die de bewoners vrijdag meemaakten. Op hun balkons zongen zij gezamenlijk liedjes. “Daar hebben ze enorm van genoten. Het zijn ook dat soort momenten dat hen een glimlach geeft en de kracht om door te gaan.”
