De vakantie staat voor de deur. Voor velen is dat in de eerste plaats een moment van rust. Even weg van de waan van de dag en tijd voor elkaar.
De zomervakantie is vaak ook een afsluiting van een periode. De meest duidelijke afsluiting van zo’n periode is natuurlijk het afronden van de basisschool, het voortgezet- en het beroepsonderwijs. Dat is door de coronacrisis anders dan voorgaande jaren. Gelukkig hebben velen hun diploma gehaald, maar ik denk dat zij het graag op een ‘normale’ manier hadden behaald. Activiteiten als schoolkamp, centrale examens, etc. maken vaak dat zo’n bijzondere periode nog wat bewuster worden beleefd.
Ook het verenigingsleven is abrupt tot stilstand gekomen. Gelukkig komt het weer een beetje op gang, maar nog niet op de manier van voor de coronacrisis.
Het kerkelijk jaar kon weliswaar doorgang vinden en gelukkig waren er iedere zondag kerkdiensten, maar het werd dit jaar veel anders beleefd. Daar waar men gewend is om met de kerkelijke gemeente naar de kerk te gaan, wordt het nu voornamelijk vanuit de huiskamer beleefd.
Vakantie en (kerkelijke) feestdagen leggen nog een ander gevolg van de coronacrisis pijnlijk bloot. In ‘normale’ jaren wordt het gemis van een dierbare al extra gevoeld. Daar komt nu bij dat veel minder makkelijk steun en medeleven van anderen gezocht kan worden. Immers, vaak krijg je steun en medeleven op momenten waarop je elkaar spontaan treft, bijvoorbeeld in het portaal van de kerk, of op de vereniging.
Ook is de naam corona onlosmakelijk verbonden met pijn. Pijn vanwege het verlies van een dierbare, pijn vanwege het feit dat we niet ‘normaal’ op bezoek konden, pijn omdat een dierbare in eenzaamheid is gestorven... Gelukkig is er weer meer ruimte voor spontane ontmoeting, maar laten we alle mogelijkheden aangrijpen om deze ontmoeting (op veilige afstand of digitaal) weer plaats te laten vinden.
Vakantie is vaak ook een moment van reflectie. Hoe is het afgelopen (school)jaar gegaan? Wat waren mijn drijfveren en waren dit de juiste? Ook dat zal dit jaar anders zijn, net als een ander onderdeel van de vakantie. Namelijk het vooruitkijken. Hoe ontwikkelt de economie zich, hoe moeten we de maatregelen in kerk en op de (sport)vereniging toepassen?
Bij het reflecteren en vooruitkijken is er een vast gegeven. Namelijk dat God regeert, ook in deze moeilijke coronatijd! Ik wens u een rustige en reflectieve vakantie toe!
Wilhelm Bisschop
Raadslid SGP
