(door Bas Wilberink)
ZWARTSLUIS - Voorwaarts Zwartsluis bestaat dit jaar 95 jaar. Dat viert de vereniging, die momenteel een kleine honderd leden telt, met verschillende activiteiten waaronder een jubileumuitvoering op zaterdag 4 november. Adjunct-voorzitter Mathijs Corporaal blikt met ons terug op bijna een eeuw Voorwaarts, die zowel ups als downs kende.
Die geschiedenis gaat terug tot 22 juni 1922, de oprichtingsdatum. En eigenlijk nog iets verder terug, omdat Voorwaarts voortkomt uit twee andere Sluziger korpsen; Oefening Zij Ons Doel en Excelsior. “Die twee waren water en vuur”, weet de 40-jarige Corporaal uit de overlevering. “Het had raakvlakken met de film ‘Fanfare’ (uit 1958, red.), waarbij er concoursen waren waarbij ze dezelfde muziekstukken speelden en elkaar beschuldigden van afluisteren. Een aantal leden sloeg toch de handen ineen, waar Voorwaarts uit voortkwam. Oefening Zij Ons Doel stopte toen gelijk. Excelsior heeft nog zes jaar bestaan. Hun vaandel ging toen naar het korps in Belt-Schutsloot, dat nog steeds bestaat.”
Fanfarekorps
Voorwaarts begon als fanfarekorps. Niet lang daarna, in 1927, werd dat een harmonie. In de jaren ’50 kwam daar nog een drumband bij. “Het verschil tussen een fanfare en harmonie is dat de laatste een warmer geluid produceert door bijvoorbeeld de klarinetten. De fanfare klinkt wat scherper, door de koper instrumenten. Harmonieën zijn er niet zo veel in deze regio. Fanfares zijn er meer. In Zwartewaterland zijn er Hasselts Fanfare en Fanfarekorps Irene. Drie korpsen in één gemeente, die ook nog eens zo van elkaar verschillen, dat is heel uniek.”
Onderkomen
Voorwaarts maakte in 95 jaar mooie maar ook onzekere tijden mee. De mooie momenten zijn natuurlijk de vele concerten en reizen die het gezelschap heeft mogen maken. Minder leuk was de periode waarin onduidelijkheid bestond over het onderkomen van de muziekvereniging. “We zaten een tijd op de zolder van de oude Arembergschool”, legt Corporaal uit. “Daar moesten we weg, waarna we als tussenoplossing in een loods van Interfloor konden spelen. Toen volgde er een periode van vijftien jaar waar we in het oude Agnieten College zaten. Met zelfwerkzaamheid hadden we vier noodlokalen tot onze repetitie- en opslagruimte gemaakt. Maar door de verhuisplannen van de school en uiteindelijk de sloop moesten we daar ook weer weg.”
Nu zit Voorwaarts al weer vijf jaar in het voormalige gebouw van Museum Schoonewelle, een locatie die uitstekend bevalt. “Maar die periode daaraan voorafgaand heeft veel van de bestuursleden gevraagd”, aldus Corporaal. “We kwamen er achter dat geschikte locaties schaars zijn in Zwartsluis. Dat leverde onrust op bij de leden. Maar daarnaast merkte je ook dat mensen met ideeën kwamen, er werd meegedacht. Het was altijd: schouders eronder.”
Anno 2017 gaat het goed met Voorwaarts. De vereniging kan bogen op een kleine honderd leden, zowel jong als oud. “Onze leden gaan van acht tot tachtig jaar”, vertelt Corporaal, die zelf klarinet speelt. “We hebben best veel jeugd. Bij de slagwerkleerlingen was op een gegeven moment zelfs een ledenstop. Bij het orkest kunnen we juist wel wat extra leden gebruiken, bijvoorbeeld klarinetten, fluiten, trompet en hoorn. Oudere leden stoppen op een gegeven moment, sommigen zijn zestig of zeventig jaar lid geweest. Gelukkig kunnen we dat goed opvangen, het wordt altijd wel opgelost. Maar leden heb je nooit te veel, omdat mensen wel eens ziek zijn of het druk hebben met andere dingen.”
Wij-gevoel
Op concoursen speelt Voorwaarts bewust niet meer vanwege het competitieve karakter. “Die motivatie was er niet meer, om na een periode hard repeteren kritisch te worden beoordeeld en met een ontevreden gevoel weer naar huis te gaan. We kunnen een leuk stuk muziek maken, Voorwaarts is een gemiddeld goed orkest. Het mooie aan Voorwaarts is de gezelligheid, het wij-gevoel, het warme nest. Het gaat bij ons om fijn spel en progressie maken. En mensen vermaken. Die functie heb je in een dorp. Je bent er ook voor de gemeenschap.”
