ZWARTEWATERLAND - “Een zwarte bladzijde, maar dankzij alle initiatieven schijnt er ook mooi licht”, zeggen wijkverpleegkundigen Manon van der Biezen en Willy ten Klooster van Icare. Desondanks zien ze veel ‘schrijnende eenzaamheid’.
De zorg in de ziekenhuizen staat momenteel zoveel in het nieuws dat het werk van de wijkverpleegkundigen wat ondersneeuwt. Maar ook in die sector is momenteel veel leed, zeggen de wijkverpleegkundigen van Zwartsluis. “Kinderen en kleinkinderen komen niet meer en dan is het wereldje ineens heel klein. Vaak zijn wij de enige gezichten die onze cliënten op een dag zien.”
Ze kunnen wel tijd vrij maken voor een extra praatje. “Daar maak je gewoon tijd voor. En we merken ook dat cliënten met een betere gezondheid nu andere oplossingen zoeken. Die werken meer met mantelzorg, zodat wij meer tijd hebben voor mensen die het harder nodig hebben. Dat is wel heel bijzonder om mee te maken.”
Het zijn sowieso bijzondere tijden, zeggen ze. “We werken bijvoorbeeld heel fijn samen met de huisartsen en de apothekers. Die lijntjes zijn nu heel kort. Wat we ook erg waarderen zijn alle bemoedigingskaartjes en steun vanuit de bevolking. Ook zamelen mensen stofbrillen in. Dat soort initiatieven zijn heel mooi en wij worden daar echt door gesterkt.”
En die kwalificatie geven ze ook aan de samenwerking met de Arembergschool. “Onze rayonsecretaresse Henriette Alberts heeft kinderen op die school en ze kwam met een mooi voorstel: leerlingen maken tekeningen voor oudere inwoners van Zwartsluis. Die leveren ze bij ons in en wij zorgen dat ze op een veilige manier bij de ouderen terechtkomen. Dat wordt heel erg gewaardeerd door deze mensen.”
Manon en Willy hopen dat nog meer kinderen aan het tekenen of knutselen slaan. “Breng je werk naar ons kantoor aan de Fortresselaan 2 en wij brengen ze bij de ouderen. Dit zou ook een mooi initiatief zijn voor Hasselt en Genemuiden.”
