GENEMUIDEN - Sportclub Genemuiden ging in mineur de winterstop in met twee nederlagen in één week. De ploeg staat op plek zes, maar aanvaller Sijmon Eenkhoorn kijkt liever naar de langere termijn. Volgens hem is er iets moois aan het ontstaan onder trainer René van der Weij en dat moet vroeg of laat leiden tot succes. Over zijn eigen doelstelling is hij duidelijk. Samen met teamgenoten doorgroeien naar een hoger niveau, waarbij hij een persoonlijke doelstelling als stip op de horizon heeft staan. “Mijn droom is om kampioen te worden als een van de dragende spelers.”
Toch heeft de laatste week er aardig ingehakt in Genemuiden. Vier dagen na het verlies bij Flevo Boys wordt Sijmon Eenkhoorn nog steeds met de neus op de feiten gedrukt. Dat heeft alles te maken met de rode kaart die hij kreeg in het laatste duel voor de winterstop. De sanctie van de KNVB was niet mals. Maar liefst zes wedstrijden schorsing. Het leidde tot ongeloof bij Eenkhoorn. “Natuurlijk was het een overtreding, maar niet zo zwaar. Ik kwam te laat. Arnoud Post stond heel snel weer op en verzocht de scheidsrechter om niks te doen.” Op de beelden is te zien dat er sprake is van een overtreding, maar rood is zwaar gestraft. Zes wedstrijden schorsing is buitenproportioneel. “Daarom hebben we een brief verstuurd naar de KNVB. Flevo Boys heeft dat ook gedaan.” Ook de beelden zijn inmiddels in het bezit van de KNVB. Eenkhoorn hoopt op een fors mindere straf, want zes wedstrijden aan de kant staan zou echt een valse start van 2020 zijn.
Dit vervelende slot past niet in het seizoen van Eenkhoorn. Aan het begin van het voetbaljaar sprak Van der Weij zijn vertrouwen uit in Eenkhoorn. Dat bleken geen loze woorden. Eenhoorn werd veel gebruikt door de trainer en was van waarde voor de ploeg. Wel kwam hij dit seizoen nog niet tot scoren. “Jammer”, zegt de Genemuidenaar, maar meer ook niet. “Als aanvaller wil je altijd scoren, maar ik ben niet zoals Kavak. Die leeft van zijn doelpunten. Maar als ik zoals tegen HZVV niet tot scoren kom, maar wel twee assists geef, dan kan mijn dag niet meer stuk”, aldus Eenkhoorn, die op meerdere posities kan spelen. “Ik heb als spits, rechtsbuiten en op het middenveld gespeeld. Dat is positief. Ik kom voor meerdere posities in aanmerking, de trainer weet dat ik dat kan. Voor de ploeg wil ik een teamplayer zijn.”
Eenkhoorn maakte al op 17-jarige leeftijd zijn debuut in de hoofdmacht. Vier jaar later maakte hij tijdelijk de overstap naar Nunspeet om ervaring op te doen. “Ik maakte deze keuze om beter te worden op de langere termijn om vervolgens Genemuiden weer van dienst te kunnen zijn. Ik kijk er met trots op terug. Ik ben anders teruggekomen. Volwassen. Bij een nieuwe club moet je jezelf toch weer bewijzen”, aldus Eenkhoorn. De afgelopen jaren zat er steeds meer progressie in zijn spel. Dit seizoen vormde hij dikwijls een schakel tussen aanval en middenveld en hij voegt fysieke kracht toe aan het spel van Sportclub Genemuiden. De afgelopen weken ging het echter minder. “Na de wedstrijd tegen Putten is het verval ingetreden. Lichamelijk kreeg ik het moeilijk. Dat is ook niet gek. Ik werk zo’n vijftig uur per week en ook in het voetbal moet ik het van hard werken hebben. Ik was echt toe aan de winterstop. Even de kop leeg maken. Straks gaan we op trainingskamp naar Marbella. Dat hebben de trainer en de technische commissie hartstikke goed geregeld. Daar kan alleen maar iets goeds uitkomen. Je zit 24 uur per dag bij elkaar.”
Maar dat wil volgens Eenkhoorn niet zeggen dat Sportclub Genemuiden straks zomaar even kampioen wordt. “Je hebt niet zomaar een kampioensteam. Dat kost tijd en je moet ook wat geluk hebben. Je moet wel realistisch blijven. Voor ons is het dit seizoen geen moeten. We willen ergens naar toegroeien. De trainer brengt er plezier in en heeft er een team van gemaakt. Maar het kost tijd om iets moois te bereiken.”
